Orda birgenbirben var uzakta, yazmasam da yazamasam da.
Yaz bitti.
Türkiye'de ilk staj maceram hayal kırıklığına eşit.
İki haftacık sürebildi, ve bana bilimin gelişmesinin aslında maddi olanaklarla da çok bir ilgisi olmadığını, önce şu "usta-çırak" zihniyetinin uç noktada yaşanacağı son yerin laboratuvar olduğunu kabullenmemiz gerektiğini anlattı.
"Ona mı, dokunma tabi çok pahalı o makine."
"Bunu yapamazsın, ben master öğrencilerine bile aylarca dokundurtmuyorum"
"Hmm, sen deney yapayım diyorsun, yok tam olarak öyle değil gözlem diyorum ben, gözlem."
"İş yok dersen fotokopi vereyim?"
Hayra vesile olsun inşallah, şer gibi görünende hayır var kimi zaman.
Dostumla görüşmek nasip oldu bu vesileyle elhamdülillah, mutluluk!
Ne yaptım bütün yaz?
Sıla-ı rahim!^^ Eid in memleket:)
Dinlen oku öğren:) Sonra yine dinlen.
Makale oku!
Ne çalışmak istiyorsun düşün düşün.
Ne yapmak istiyorsun bir daha düşün.
Düşün, içine işleyen müzikler dinle ve biraz daha düşün.
Doktora moduna geçti Betül şimdilerde.
Sınavlara çalışmaya çalışıyor^^ Doktora programı araştırıyor, tecrübelilerden dinlemeye öğrenmeye çalışıyor.
Daha bir sene var Betül, dur biraz?!
O öyle değil işte, yurt dışı başvuruları başlıyor Eylül gibi nasipse. Benimse Eylül boyu sınavlarım var inş, Allahım çok iyi geçsinler istiyorum!
Çok para verdiğim için değil tabi ki:) Tamam, kısmen olabilir.
Bunlar güzel heyecanlar diyor 5 yıl sonraki Betül, katılıyorum ona.
Güzel şeyler duası ediyorum.
Kocaman güzel şeyler.
Herkes için güzel şeyler ama. Bugün twitterda The Ummah Needs Unity tabelası vardı. Ümmet için güzel şeyler duası lazım. Birimizin acısı hepimizin ya hani. Öyle olmalıydı ya.
Allah müslüman alemine dirlik düzen nasip etsin, zalimlerin oyunlarına gelmekten muhafaza eylesin.
Müslüman olmak, kardeş olmak, birbirinin duasında olmak gibisi var mı?
Gece kuşu olduğu gerçeğiyle bir kez daha yüzleşen blogger,
Selametle
