13 Ekim 2013 Pazar

Partiden Kalanlar ve İlk Resimli Post

 Organel duvarımız!


 Makalenin ilk sayfasının diplomamsı halleri


 Ellerimizle dikip kesip biçip hazırladığımız, takan herkesi şirin birer bilim adamına dönüştüren papyon ve gözlüklerimiz:)

 Bölünmekte olan kardeş hücreler temalı pastamız- maşallah ev arkadaşlarıma benim!
Evet, tadı da güzeldi:)
Ve evet, devamı gelecek inşallah aklımda milyonlarca şekil oluştu pastası yapılacak:) Tabi resimleri buraya koymayacağım, o ayrı.
(London London masa örtüsü de manidar!)

Benim meşhur kromozom kupamın içerisine yerleştirilmiş, radyoaktivite işareti ile süslenmiş pipetlerimiz:)

Salı günü partimizi yaptık, buradan ev arkadaşlarıma Allah razı olsun duaları ediyorum:) Post biraz gecikti, ben bu hafta uykusuz geceler ve yoğun gündüzlerle okula yetişmeye çalıştığım için, şu an bir haftalık kamp-tatilime başlarken ancak yazabildim. Üstelik Benim Minik Virüslerim yine iş başında. Hastayım.

Bunları buraya koydum ki, önümüzdeki aylarda doktora başvurularım için yorulduğum anlarda beni motive etsinler Allah'ın izniyle. 

Its gonna be hard!
Ama napalım, gambarimasu!
Böyle arkadaşlarım var elhamdüllillah.Sevincimle sevinen. Hatırlar hatırlar şükreder Betül artık inşallah.
Amerika'ya doktora kabulü alabilirse bir de, inşallah onu da kutlarız diye mesaj içerikli yayın yapar.:) Parti olmasa da olur, dua eden gülümseyen içini ısıtan insanlar olsun, daha ne istesin Betül onlardan.

Etrafımda olmasını istediğim insanlar ne çokmuş, çoğalırmış her gün bir de.
Uzakta da olsalar muhabbetleri daim olsun istediğim insanlar.
Uzaklara gidersem Allah'ın izniyle yine de Allah muhabbetimizi dostluğumuzu daim eylesin, diyor burada yazar. Dua ne güzel bir yer buluşmak için diyor.

Bugün de graduate school taraması yaptım bütün gün. Okullar ne güzelsiniz siz öyle!
İstişare edilecek daha, sonra da başvurular için belgeler toparlanacak inşallah.
Bu arada da içimde güzel müzikler çalıyor olacak kendiliğinden inşallah şimdi olduğu gibi, inşallah güzel olacak. 


Şimdiden bu süreçte destekçim olan- olmaya devam eden- olmayı planlayan herkese teşekkürlerimi iletirim efenim. Bir subggroup var yine aklımda, ama onu yayınlanmayan postlarıma saklayayım. Hala online bilgi paylaşımında sınırlara inanmak istiyorum zira. Blogumda bazen kendi sınırlarımı aşmış olsam da.


Bir de blogumda faydalı bir şeyler bulup duasını esirgemeyenlere de teşekkürler, Allah razı olsun, hayra niyet edelim, işlerimiz kolaylaşsın.
Birbirimize yardım edelim sonra, vesile olalım.
Arefe günü heyecanıyla,
Betül


7 Ekim 2013 Pazartesi

Düşünselim - 3

Yine geldim ben.

Yine unutmak istemeyeceğimi umduklarım elimde, düşünselime bırakıyorum.:)

Bir tane daha Betül varmış. Kokorononakade. Bulup çıkarmak bugüne kısmetmiş demek. Çok da farklı değil, umduğumdan. Güzel ummuşum, iyi ki ummuşum, elhamdülillah :)

Şükür imtihanı diye de bir şey varmış.

Birisi dua etti geçen gün yanımda, şükür imtihanı üzerine. Ondan beridir aklımda.
Mü'minin durumu ne güzeldi hani, musibet gelirse sabreder sevap kazanırdı, nimet gelirse şükrederek.
Şükredelim o zaman, hem bir de dün 1, bugün 2 Zilhicce imiş.Yaşasın bir hafta sonra bayrama tekrar eve gidebilecek olmak, nasipse tabi.^^

Dua çok güzel bir şeymiş bir de.
Gözle görülemeyen canlılar var ya hani, gözle görülebilen dualar var bir de. İnanması güç, insana bir kırılganlık, bir tedirginlik hissettiriyor. Yine de güzel.
Amin o zaman, bir sürü yeni duaya daha.


Çorba düşüncelerim demiştim bir keresinde. Bu yazı da ispat olsun. Benden başkası anlar mı, ben yarın okusam anlar mıyım acaba.

Toefl kaydı, lab raporu, makaleler makaleler, sunum, lab projesi, lab toplantısı,okulların listesi, ders okumaları, doktora başvurularının deadline ları, burs olayları, skor göndermek, statement of purpose...

Akademik çorba budur şu anda.

Hadi bakalım afiyet olsun Beth!
Bugünden itibaren turbo mod başlasın! Aralık güzelce gelsin, khayırla gelsin, başvurular mutlu mutlu tamamlansın inşallah! Tevekkül edilsin sonra da, khayır haberler gelsin ardından inşallah:)
Amin.


Not: Bunu buraya yazmamış olduğunu yeni farkeden blogger kendine geldi!
Makalem varmış benim artık! İlk makalem oldu kendileri, öyle bir şefkat doluyum. Öyle bir özel benim için. Öyle güzel bir zamanda geldi hamdolsun.

Birgenbirben bir de makalem:)
Elhamdülillah.
Benim diye sahiplendiğim şeyler benim değil aslında. Bearing this in mind, yine de makalem demek çok sevindirici. Aslında ben makalenin bile olabilirim, zira miniciğim orada, yani ben yazmadım sonuçta:/

Satranç oynarken uzun soluklu bir hamle tasarlardım kafamda, ben böyle yapıcam karşımdaki şöyle sanıp şuraya oynayacak ve hah işte oradan şunu götüreceğim gibisinden. Sonra takip eden 3 hamle boyunca mutlulukla korku arası bir şey hissederdim. Evet, olmasını umduğum gibi gidiyor ama ama sonuna kadar emin olamıyorum, sonuna kadar bir korkuyorum, bir tedirginim. Elimde değil çünkü, kontrol bende değil. Müdahil değilim karşımdaki hamlelere. Sadece elimden geleni yapıp sonra umabilirim, beklerim ancak. Beklemeyi öğrenebilirim.

Makalenin elinden de ne gelir, şımarmamak lazım. Çok anlam yüklememek lazım. Ben yaptım, oldu dememek lazım.
Bunları hatırlatan tatlı insanlar olması lazım.
Bir yandan da bilim temalı partiler düzenleyen ev arkadaşları lazım. Hem hayırhah olup hem de nazlatabilen arkadaşlar lazım. Terminalde uğurlarken gözlerinin içi dua dua gülebilen arkadaşlar lazım. Lazım demeyeyim de, olsa daha iyi olabilir hani:)

Dün gece oturup bütün bir ev halkının bu organel olmuş mu Betül, 46 yerine 23 kromozom yapsak olmaz mı Betül, google amcaya sorsak mitokondri neye benziyordu unuttuk Betül demesini dinlemek keyfi:)
Sen de gir düşünselinin içine olur mu?^^

Buna da şükret hatırladıkça.
Bu yazı da neye benzedi böyle, rapor yazmaya devam etmeliydim:(

Duygusal zekasını sorgulamakta olan blogger,
Selametle

Betül