Yine Büyüdüm - 2

Farkettim ki çevremdeki herkesin tanıdığı Betül farklı.

En sevgili iki dostun ikisi de başka Betüller bilmişler bugüne dek. 

Nöbetten gelsin de neşelendireyim diye beklediğim biricik doktorumun yanında bambaşka bir Betül.

Gelmiş geçmiş en sürpriz, en el emeği göz nuru doğum günü pastamın üzerindeki B, zaten kendi havasında, ona henüz ben de yabancı olabilirim, tanıştığıma memnun olmakla beraber.

Yine bir sorgulamalar, hayırdır Bet?

Yine büyüdüm'den beri neler var ellerinde senin?

Doğum günü kaçamağı kocaman üç günlük tatil sona erdi.

Mutluluk ve korku arası bir şeyler.

Bu hafta çok yoğun olacak sanki, üç maymun oynuyoruz içimizde şu an.

Her şeyi son ana bırakıp kaçtım, geri dönerken korkacağımı bilerek.

Olsun^^

Elhamdülillah! 

Güzel şeyler şefkatli de aynı zamanda, koruyucu bir de, korkulara karşı.

Böyle karışıp yetiştirme telaşındayken sakinleştiren bir mutluluk istiyordum, bu üç günün şükrü lazım şimdi.

Böyle zinciri atıp duran bir bisikletim vardı küçükken, pedalı hızlı hızlı çevirsem de gitmezdi artık o bisiklet. O pedalı çok hızlı çevirdiğim için de atmış olabilirdi o zincir aslında, neyse.

Durup bir ilgilenmek gerekirdi.

Şimdi rotamıza bakabiliriz o zaman^^

Bu hafta menümüzde bir adet devasa rapor, bir adet "I have no idea what this is all about" şeklinde ödev, iki okulun deadline ları ve bir adet yoğun haftasonu var.

Sınavdan korkma sınav senden korksun derdi babam hep.

Bu hafta benden korksun mu? Yok bence, iyi geçinelim. Korkmak zorunda değiliz ki, ben çok severim aslında verimli haftaları.

İyi polis kötü polis? Hope it works then^^

Bu doğumgünümü anı yapmalarla geçirdim hep.

Hep anı yapıyoruz ama bazen çok farkında olarak oluyormuş hani.

Gideceksin Allah'ın izniyle hani, diyen hediyelermiş hep.

Beni hatırla beni hatırla diyen anılarmış. 

Yeni yeni Betüller yapmışlar kendilerine bu anılar yüzünden, bilmiyorlar hiç.

Unutulmazlar o yüzden, Allah'ın izniyle:)

Allah nice hayırlı seneler nasip etsin^^

Sevdiklerine sevdirsin.

Sevdiklerini sevdirsin.

Kendi kendine doğum günü duası mı edilir ve yolculuk öncesi neden post yazıyorum soruları ile,

Betül

Dinlen Bir Nefes Al

"Dinlen bir nefes al ağrısı" diye bir şey varmış!
Sen misin koşturup duran Betül, hadi bakalım sağlığının kıymetini bil şimdi.
Ağrı kesiciler cevabım olmaktan çok uzak ama, haklı çünkü o sesler hep.

Elhamdülillah.
Başvurular biraz nefes aldı. So did I! Ve stresli Betülü dinleyen bir grup insan daha tabi ki ^^
Hmm evet, bu sadece başvuru kısmı, farkındayım. Daha bunun beklemeceleri var nasipse.
Her mail geldiğinde hii ne ki o ne ki o diye bakmacaları var.


Tavsiyeler!
Yazın(3 ün yazı) GRE ve TOEFL halledelim.
Para biriktirelim ve sponsor edinelim. ( Teyzelerin bir tanesi, biricik şahsi doktorum ve baba bank'ın katkılarıyla, şimdi reklamları dinlediniz:)
Hayal edelim, ama ayağı yere basan hayaller kuralım, mesela lablarımızı bilelim, hocalarımızı tanıyalım, yazımızı doktora için okul ve hoca aramaya ayırsak çok iş halletmiş oluruz aslında.
Staj ayarlarken, ileride referans alabilir miyim, ileride istediğim konuyla bağlantılı mı bu stajım diye düşünelim. Yurt dışı stajını önemseyelim.
Farklı yerlerde staj yapmayı önemseyelim. Staj esnasında supervisor umuzun bizi tanıdığına emin olalım.
Stajlarımız esnasında mümkünse projemiz için bir rapor tutalım ki, sonrasında ben o stajda ne yapmıştım gibi bir düşünce fırtınası yaşamayalım.
Bizim gibi başvuruyla uğraşanlarla, daha önce uğraşmış olanlarla bilgi alışverişinde bulunalım.

Hep, daima vazgeçilmez, dua edelim, dua edenleri bulalım, dua etmeyenleri uyaralım^^

Projem ve melanoma hücrelerimi en heyecanlı yerinde bırakmanın hüznünü, özgürce ders çalışabilmenin mutluluğuyla karıştırdım an itibariyle.Ama hücre biyolojisi sen ne güzel şeysin! Nasıl minik minik mekanizmaların var öyle, hani hepsi aynı anda çalışıyor ve biz henüz bütün proteinleri bile bilemiyoruz.
Taşırken kolumu ağrıtan kitap hani kalınlığından utanmadan, biz bu konuya daha gelmedik, öğrenmedik, diyor.
Ama bilmediğimiz o şeyler içimizde tıkır tıkır çalışırken uyuyup uyanıp bunları araştırmaya devam ediyoruz. Hani bizim çalıştığımız şeyler biz çalışırken bile içimizde çalışıyor!
Allah'a şükür o zaman!^^ Çalışmazsa neler neler oluyor, molecular biology sınav sorularımızı yazmayayım buraya şimdi, en iyisi şükredelim geçelim, fazla karıştırmadan.:)

Zaten bu aralar en iyi yaptığım şey karışmak:)

Hani bir yerde bir yemek yersiniz de içindekileri tek tek tanımaya çalışırsınız, dedi bugün bir arkadaşım.
Çok ilginç.

Hani Betül karışır karışır da sonra bu sevinç nereden geldi, bu endişe de ne ola ki eyvah neye üzüldüm şimdi birden ben diye hepsini karşısına dizip tanımakla uğraşır.

Yorulur sonra.
Sonra bir bakar ki blog yazısının sonuna gelmiş düşüneyim derken.
Sonra bir daha bakar ki Aralık yarısını almış gidiyor.

Dinlen bir nefes al,işte tam bu nefes için şükret, ve hadi bakalım kolay gelsin yine yeniden Pazartesiyle.
Güzel bir Pazartesi ama, ummadığı güzel şeyler olur diye umduğu bir Pazartesi^^
Pazartesi sendromu da neydi ya hani^^


Selametle,
Betül