Final Dönemi Klasiği- Tripler Vol 2

Tabi ki insan her zaman mutlu mutlu ders çalışamayabiliyor:)

O yüzden ders ders ders kısmından sonra triplere girilir, umutsuzluğun kıyısından dönülür, anne aranıp itinayla "bu kızı bu bölüme de yolladık ama sağlığı nasıl ki yemek yiyor mu niye bu kadar kafasına takıyor" konulu evham aşılaması yapılır, sinir stres en yakınlardan çıkartılır, sonra bir de gönül almakla uğraşılır, ders çalışmak zorunda iken kendini yapıyor bulduğun şeylere gülünür, salonda sabahlanır, uyku yemek düzeni kopar gider vesaire...

Evet, bir de işin bu yüzü var benim hayatımda:) En komik olan nokta bence inanılmaz değişen ruh halim. Sabah mız mız sayfa karıştırırken şimdi "oh bak çoğu gitti azı kaldı" modunda tebessüm etmekteyim, şükür. Hep de somurtulmaz ki yüz kaslarımıza yazık^^


Genelde ruh halimi bu derece değiştirince, sebebi sınav olmasın diye hep bir başka neden bulurum; ah bak dostum mesaj atmış mutluluk, ya da ev arkadaşım çay getirmiş oley, annem dua ediyor yaşasın gibi.

Bugün ise sınava gitmeden önce huysuzluğum tavan yapmışken, yeğenim geldi! ^^
O benim için çok özel, çünkü ilk yeğenim oluyor kendileri:) Ah, bir de benimle aynı gün doğdu tabi o da var:) İki sene beraber kaldığımız ev arkadaşımın kızı, bugün tanıştık minik misafirimizle!^^ O kadar minikti ki Allah'ım, insan onu izlerken her şeyi unutabilir! İki gündür stres yaptığım sınavıma geç kaldım o derece =) Maşallah yeğenime benim, görmüyor burdan okuyanlar ama olsun önlemimizi alalım:)

Ve artık sıkılıp bunaldıkça gidip yeğenimi sevmeye karar verdim:) Biraz büyüsün, fotoğrafını çekip saklayacağım inşallah, beni mutlu etsin diye.

Bir başka mutluluğum da dün gece ders çalışmasam da ne yapsam arayışlarında iken karşıma çıkan şu makale oldu:

NTV deki link için burası^^
New Scientist teki metin için burası^^

Ntvbilim de aşağıdaki linkten alıntı yapmış sanırım. Neyse sonuç olarak italyan amcamız DNA yı iki silikon tepeciğin ortasına çamaşır ipi serer gibi sermiş, sonra da gelsin electron microscopy resimleri:)
Harika olmuş! ^^ Ama cidden çok ilginçti elimizdeki tek resmin, pek çok bilim insanının hala tam yorumlamadığı X ray cryrstallography resmi olması.( Rosalind ablamızı unutmayalım, zamanına göre hatta bu zamana göre bile büyük iş gerçekten, hep de üzülürüm ona, X ray ile çalışa çalışa  kanserden öldü dedikleri için:(, doğru mu bilemiyoruz tabi ama. )

Neyse, işte bu resmin ardı gelir diyorlar şimdi, zaten çift sarmalı çekememişler tam henüz, elektronlar zarar vermiş çift sarmala diyorlar. Neyse, sonuç olarak mis gibi animasyonlardaki gibi bir DNA resimciğimiz oldu artık^^

Tek sorunum, 6.sınıftayken haberlerde duyduğum her bilimsel gelişmeden sonra verdiğim tepki şu an, hiç değişmedim galiba o.O
"Ben ne bulucam ama bi durun, bana da bırakın!" :))

İki kocaman finali olduğunu unutmuş mutluluk saçan mod ile,
Betül

Bir Final Dönemi Klasiği- Ders Ders Ders Vol -1

Finaller geldi!

Bizim okulumuzda 2-15 Ocak arası bu sene finaller, dersler geçen hafta bitti. Benim Japonca finalim de derslerin bittiği hafta olup bitiverdi. 11 Ocak'a kadar başka da hiç finalim yokmuş, kendimi annemin yanında buldum ben de^^

Ehem ehem, ders çalışmaya geldim, lütfen:)
Bugünkü konum bir Genetik öğrencisi nasıl ders çalışır üzerine. Mesela ben derslerimi konularımı nasıl çalışıyorum, onu anlatacağım. Bütün notlarım A mı bu yöntemler sayesinde, hayır:)  Asıl amacım, eğitim hayatımın 15. yılında ders çalışmaktan sıkılmaya başlayan bünyeme(ve belki benzer duygular içindekilere) ders çalışmanın pek çok farklı, güzel yolları olduğunu hatırlatmak, hı hı evet evet ^^

Mesela bugünkü derslerim Moleküler Genetik ve Biyokimya. İkisi de "baba" dersler, 4 er kredi ile önem listesinin en başında çekişmekteler. Anlaşılmazlık düzeyinde ve paragraf uzunluklarında da bir yarış söz konusu T.T
Hemen başlayalım ve bitirelim, 13. ünitemi bitirmemiştim ona dönmem lazım^^

• Ben genelde biyoloji ile ilgili derslerimde konu tanım doluysa, post-it kullanıyorum. Renkli renkli donatıyorum sayfaları. O sayfada önemli tanımları kendi cümlelerimle özetleyip yazıyorum. Sonra sınavdan önce kitabı tararken, sadece post-it lere bakmak yeterli oluyor hatırlamak için.

• Açıklayıcı resim ve tabloları incelemeye gayret ediyorum, bazen bütün bir sayfada anlayamadığım şey onların altındaki açıklamalarda yazabiliyor. (Buradan, ismini vermek istemediğim(nolur nolmazo.O) bölüm dersinde koca kitaba çalıştırıp resimlerin altından ya da doğrudan resimleri çizdirerek soru soran profuma sevgiler:))

• Konu eğer mekanizma anlatıyorsa, mutlaka animasyona ihtiyaç duyuyorum. Google cığım sağolsun, pek yardımcı oluyor.^^ Geçen gün oyun hamurlarıyla yapılmış genetik rekombinasyon videosu buldum! ( :/ Biliyorum böyle yazınca eğlenceli durmadı ama çok güzeldi, evet evet harikaydı. :P İnsanlar çok seviyor galiba ders anlatmayı, internet video dolu:)

• Yine mekanizmalarda, bilgisayarı animasyon için açarsam içinde kaybolacağımı düşünürsem kendi kısa filmlerimi çekiyorum kitabın üzerinde:) Yani kendi cümlelerimle yeniden yazmak gibi, kendi hayal gücümle mekanizmayı kafama yerleştirmeye çalışıyorum. Hatta bir kurban bulup anlatabilirsem benden mutlusu olmuyor. ^^ Çoğunlukla garip tepkiler alabilmek mümkün olduğundan kurbanları rastgele seçmemek mantıklı:) Bkz: Leman ın karikatürü :)

• Ses kaydı. Bu metodların pek çoğunu kitaplarda insanlar yazıyor zaten, ama ben bu ses kaydı olayını deneyip sevmemiş idim. Moleküler Genetik başka türlü olmayınca..... şu an 9. ses kaydımdayım^^

• Kitabın ortasına başımı koyup neden buraya geldim modlarına giriyorum bazen de:) Ders çalışmak bazı insanlar için zevk filanmış, ben hiç öyle düşünmedim hakkımda sanılanın aksine. Ben Genetik'i hep sevdim, çok sevdim ( wuuu film repliği gibi ^^) ama ÖSS ye çalışırken araçtı ders benim için, beni Genetik'e götürsün diye. Şimdi de not için çalıştığımda bunalıyorum, sıkılıyorum. Ama merak ederek, sınava daha vakit varken ve strese girmemişken çalışıyorsam o zaman mutlu oluyorum yeni bir şey öğrendim diye. Hiç not kaygım olmasaymış daha iyi bir insan olurmuşum gibi geliyor. Çok uğraşıyorum bunu değiştirmek için ama 15 yıldır notu bir karar bir ölçü mercii gibi gören zihniyetimi değiştirmek sancılı, zor. Birileriyle yarışmaktansa kendinle yarış derler ya, bana kendimle yarışmak bazen daha zor geliyor, bir sonu yokmuş gibi, hep hep hep uğraşmam gerekiyormuş gibi. Öyle işte, burda yapmayayım bari, di mi değiş konu değiş! ^^

Hmm şimdilik iyi gibi, ders çalışasım geliyor sanki, laba, çalışmak istediğim yere ulaşabilmem için lisansın bitmesi lazım, o zaman ders çalışmak yine yeniden araç oldu^^ Hadi bakalım kolay gelsin finalleri olan herkese! 

Allah yardımcımız olsun, dualarla,

13.üniteye korkuyla bakarken,

Betül