17 Temmuz 2012 Salı

Özel Bir Gün!

Neden özel, bana hatırlattığı insanla özel bugün!
Tabi ki hayatımda sevdiğim herkesi yazmaya kalkmayacağım bloguma bugün bu doğdu bugün şu doğdu diye( hmmm şunu yazabilirim ama, o da küser sonra...ya öteki?!!)
Kem küm, en azından şimdiye kadar yazmadım^^
Bugün yazmamın sebebi, blogumun konusu içine giriyor olması. Genetik!
Hem benim genlerimin bir kısmının( sevdiğim genlerim, favorilerim tabi ki^^ ) hem de Genetik maceramın kaynağı olan teyzelerin bi tanesinden bahsetmek istiyorum. (Not teyzelerin bi tanesi derken benimm teyzelerimin hepsi bi tane de gerisini bilmem :))

Hikayem, ben daha küçükken, kucağıma koyulan Benim Adım DNA gibisinden kitaplarla başlamış olabilir. Bana anlatılan, hayal meyal hatırladığım bu. Ya da artık Biyoloji sevdasıyla daha ben kucaklarda gezerken bana neler anlattı bilemiyorum^^

Yıllar geçti, ben 6.sınıfta Genetik okumaya karar verdim. Ben karar verdim derken bkz sahne arkasındaki öneriler için teyzeciğim.

Teyzemin beni ikna etmek için çabaladığını hatırlamıyorum işte bence önemli nokta buydu; bizim onunla bağımız bu. Reseptörlerim zaten ondan gelecek sinyalleri bekliyordu, gelmeseler eksik kalacaktım, üzülecektim, düzenim şaşacaktı sinyal iletimi bozulmuş hücreler gibi O.o
O anlattığında heyecanlanıyordum, ben anlattığımda heyecanlanıyordu. Protist incelemek uğruna pis sular biriktirdiğimde, salyangozların kanı kırmızı değil mi gerçekten diye ehem ehem onlara birazcık zarar verdiğimde( sansür^^) , derste öğrendiğim ilginç herşeyi ona doğrulatıp emin olmak istediğimde beni gözünde o ince pırıltıyla izleyen, tüm maceralarım sonrasında saatlerce konuşacağımı bilse de "nasıl geçti" yi korkusuzca sorabilen arkadaşımdı o. Hala öyle, elhamdülillah.

Genetik için benim çıkmış olduğum yol, belki çok istediğim, belki çok sevmenin güveni ya da her neyse belki imtihan, zorlu, sıkıntılı, bazen yorucu, sorgulatıcı ve düşündürücü. İşte Genetik oku hah işte böyle, deyip bırakmadı benim teyzem. Ben yorulunca, ben mızlayınca ben şikayet edince de ordaydı bana hayallerimi tekrar hatırlatmak için.

Maddi manevi (burda yazar iki kelimeyi de tam gerçek anlamları ile kullanmanın mutluluğu içinde şu an^^) desteği, duaları, sevgisi, muhabbeti için, teyzesine teşekkürü bir borç bilir henüz genetiği bitirememiş olsa da ödül konuşması kıvamına getirdiği yazının şimdi farkına varan geveze yeğeni^^

Var edildiği için şükreder, dualar eder...

Not: Teyze anne yarısı ise, bu sevgi patlamasını ikiyle çarparsak... Aman Allah'ım anneee seni çok özledim^^
Babacığım, amcalarımdan biri sevgi patlamasına sebep olduğunda onun iki katı da sana gelicek burdan inşallah söz^^
Hepinizi sevmekteyim, selam ederim.
Bu yazı neye döndü bilemiyorum. Eve erken gelmemeliydim. Kütüphaneye gömülmeli ve ders çalışmalıydım. Kütüphane demişken... O da başka bir yazıya mı kalsın=)

Duygu seli için anlayışlara sığınırım,
Sonuçta gurbetteyiz,
Hem çalışıyorum da, yok yok kesin gurbetteyim o zaman

Sustum.

Betül





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder